Ι. Ν. Αγίας Θέκλας

Στον οικισμό της Αγίας Θέκλας, στην Κεντρική Εύβοια, κοντά στον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στην Κύμη, κυκλωμένος από ελαιόδενδρα και κυπαρίσσια, στέκει ο ιερός ναός της Αγίας Θέκλας, ένα από τα σπουδαιότερα υστεροβυζαντινά μνημεία της περιοχής.

Ανήκει στον χαρακτηριστικό για την Εύβοια σταυρεπίστεγο τύπο ναού και χρονολογείται στα τέλη του 13^ο ή στις αρχές του 14^ου αιώνα. Ωστόσο, ορισμένα αρχιτεκτονικά του στοιχεία δείχνουν ότι πιθανότατα είχε αρχικά οικοδομηθεί στα τέλη της πρώτης χιλιετίας με διαφορετική μορφή, και μετατράπηκε σε σταυρεπίστεγο ναό όταν σε όλη την κεντρική Εύβοια κτίζονταν τέτοιου τύπου ναοί ή μετασκευάζονταν σε αυτόν τον τύπο οι παλαιότεροι. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ύπαρξη της μεγάλης ημικυκλικής αψίδας στο ιερό, με το μεγάλο άνοιγμα εσωτερικά, που εκτείνεται σε όλο το πλάτος του ιερού, και η εγκάρσια καμάρα επάνω από τον κυρίως ναό.

Το εσωτερικό του είναι κατάγραφο με σημαντικές τοιχογραφίες, που από τους περισσότερους μελετητές διακρίνονται σε τρεις φάσεις. Η νεότερη από αυτές χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 14^ου αιώνα και εκφράζει την πιο «επίσημη» τεχνοτροπία της εποχής των Παλαιολόγων. Στην αψίδα του ιερού εικονίζεται ο Παντοκράτορας, ενώ μπροστά από το τέμπλο, στον νότιο και βόρειο τοίχο δεσπόζουν οι δύο υπερφυσικές μορφές του αγίου Νικολάου και του αγίου Βασιλείου. Στον ημικύλινδρο της εγκάρσιας καμάρας εικονίζεται η Δευτέρα Παρουσία, θέμα που σχετίζεται με τον κοιμητηριακό – ταφικό χαρακτήρα, που πρέπει να είχε ο ναός παλαιότερα. Χαρακτηριστική είναι η Αγία Τράπεζα, για την κατασκευή της οποίας έχει χρησιμοποιηθεί μαρμάρινη πλάκα από αρχαιότερο οικοδόμημα.

Ο ναός εορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου. Παλαιότερα, με τον εορτασμό της Αγίας Θέκλας πιθανότατα σχετιζόταν το περίφημο παζάρι, που είχε καθιερωθεί στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, και από το 1870 μεταφέρθηκε στο Αυλωνάρι.